فضه اسادات حسینی نوشت :
.
بسم رب الحسین (ع)
بعضی کلمات، عطرها، اسامی، جاها، شعرها و ... یک جور عجیبی در وجودت می نشینند
انگار بخشی از وجودت می شوند
و با یک جرقه، تمام خاطرات مربوط به آن موقعیت، برایت با تمام جزئیات تکرار میشود
مثل همین مداحی آقای کریمی که در این سالها برای من یعنی سرآغاز یک ماه خاص، ماه #حضرت_ارباب ، ماه امام حسین (ع)
ماه بهانه برای اشک ریختن و منتش را سر آقا گذاشتن
ماه دربدری در مجالس روضه و عزا
ماه همدردی با اصحاب امام حسین (ع)
ماه حسینی شدن
ماه فرصتهای ناب برای توبه و آدم شدن
ماه روزشماری برای کربلا، برای اربعین ...
حالا درست است که امسال همه اینها برایمان حسرت و آرزو شده، اما میشود جور دیگری دل سبک کرد
میشود خانه هایمان را حسینیه کنیم
میشود همین صفحات مجازی مان، مجلس روضه مصائب آل الله (ع) باشند
«امسال با محرمی متفاوت خادم عزاداران حسینی در فضای مجازی خواهیم بود، با شور و شعور حسینی ...»
#فضه_سادات_حسینی
این روز و شبها عجیب محتاج دعایتان هستم
