«امشب به شوق دیدمت بر ساز دل بکوبم» ما روز‌ها را به اعداد می‌شناسیم و بیشتر؛ روزِ چندم از چند ماه از چندمین سالِ عمرِ آدم‌ها و دوره‌ها و تاریخ‌ها. آدم، می‌تواند، آدم است که از عدد مفهوم می‌سازد؛ تصویر می‌سازدو داستان‌هایی که با گذر زمان تازه می‌شوند؛ تا تاریخ ارزش مراجعه داشته باشد. چهره‌ها، گریه‌ها، خنده‌ها، خنده‌هاو سازها، رقص‌ها و عشق‌هایبی‌جرم و جنایت، نمایشی‌ست که روی صحنه می‌رود، صحنه شورانگیز می‌شود؛ چرا نباید این را دوست داشت؛ شیدایش شد؟