(((روزگار غریبی است نازنین...))) از اینکه استاد علیرضا قربانی با صدای گرم و دلنشین وشورانگیز خود،و شعر زنده یاد احمد شاملو مخاطب را مجذوب خود می کنند ،شکی نیست. ولی لطفا به همخوانی و شور و وجد تماشاچی ها دقت کنید که چگونه از ته دل و با عشق، با کلام و صوت هم سُرایی می کنند! این نشانه شعور و فرهنگ مردم ماست که با هنر آمیخته شده است! با هم سُرائیشان عشق و درد و امید را از ته دلشان فریاد می زنند! باید بدانیم و آگاه باشیم که چه مردم با شعور و با فرهنگی داریم . روا نیست با چنین مردمی جفا کردن و بی احترامی و خط و نشان کشیدن! مردم ما عاشق پیشه اند و فرهیخته باید به چنین مردمی افتخار کرد و بالید اینها نه خواننده اند و نه موزیسین ولی از درک بالایی برخوردارند بارنج و درد آشنایند و تحملشان ستودنی است تنها چیزی که این مردم را می آزارد ،برخورد های غیر انسانی است و بی احترامی و به بازی گرفتن ... با مردم مهربان باشیم ! هیچ سرمایه ای مهم تر از این مردم شریف ایران نیست ! باید دست یکایک این مردم را بوسید و به وجودشان افتخار کرد. اثر قابل ستایش :علیرضا قربانی شعر:زنده یاد :احمد شاملو
