دیگه دخترم خانوم شده. لباس فرم مدرسه شو گرفتم. بردمش تو کلاسش. حس زیبا و غریبی بود.
انگار همین دیروز بود چهل و اندی سال پیش که مادر عزیزتر از جانم منو برد مدرسه نصف بچه ها گریه میکردن. منم از ترس فضا و محیط جدید گریه میکردم. مادرم تو حیاط مدرسه بود و از پشت پنجره دلگرمم می‌کرد.
برای گوشگله پیدر و همه دختر خانومایی که امسال میرن مدرسه بهترینها رو میخوام. دخترم موفق باشی بدون که پدر و مادرت مثل کوه پشت و پناهتن.
