امان از دست اين تميزى ، كيا مثل من رستوران ميرن اخرش كه غذا شون تموم ميشه تا ظرفها روخالى نكنن، رو هم نچينن، غذاهاى دست نخورده رو راست و ريست نكنن ،روميزو دستمال نكشن، زير پاشونو نگاه نكنن مبادا اشغالى كلينكسى نيوفتاده باشه بردارن، جاسيگاريى كه معمولا روى ميزها هست خالى نكنن،
صندلى رو به حالت اولش بر نگردونن، بى رودر وايستى اگر ميشد ظرفهارو نشورن خشك نكنن سر جاش مرتب نچينن دست از سر اون رستوران و اون ميز بر نمیدارن؟
خودشون اينجا اعتراف كنن
ديشبم يكى از همون شبها بود غذا رو خورديم نيم ساعت  تميز كارى كردم يكساعت ، تا ديدم تنهام  آقا افتادم به جون میز و چيز ميزارو جابه جا كردن  انقدر اين چيز ميزارو جابه به جا كردم كه آخرش چيز شد  افتضاح شد حالا خرابكارى يه طرف من نميدونم اون خاك قهویه چى بود؟ قهوه بود؟ خاك رنگ شده بود؟ راستى چى بود كه من به باد فنا دادم  ؟ بايد اين عادت بدم و ترك كنم  ﮔرچه ترک عادت موجب مرضه